Ay: Kasım 2016

Avustralyada Bir Silleli 

Fethi Gemuhluoğlu ” Dostluk Üzerine ” adlı irticalen yaptığı konuşmasında şöyle diyor ve meseleyi özetliyordu. ” Her şey gönülde cereyan ediyor. Ve insanlar, biz zannediyoruz ki, hâl-i cimâ’dan doğuruyorlar. İnsanlar hâl-i cimâ’dan doğmuyorlar. İnsanları gönül döllüyor. Gönül çocukları onun için ayrı oluyor. Ve gönül çocuklarının çoğu onun için “yol evlâdı” oluyor, “bel evlâdı” olmuyor. Tasavvufta, yol oğlu olmak, bel oğlu olmaktan; yol evlâdı olmak, bel evlâdı olmaktan onun için mukaddemdir. ” Evet bizi bir araya getiren , muhabbet kesbeden meselenin özü , esası buydu.

Mustafa Feyzi Tosun nam-ı diğer Tosun , Mustafa abi bizim sevdiğimiz bir dosttu , kendisi Avustralya’ya hicret edeli oluşturduğu boşluk bizi bu yazıyı yazmaya sevketti. Hicret diyorum zira Mustafa abi ekonomik kaygılarla gitmedi , hizmeti öncelikleyenlerdendi , ilk hicretide değildi , gideceğinide biliyorduk , gitmesine hem kendi adına hemde Avustralyalı müslümanlar adına sevindik ama ayrılık insanları zaman zaman hüzünlendiriyor.İnşaAllah oralarda da güzel hizmetlerde bulunur. Bu uzak diyarlarda Merhum Prof.Dr.Mahmud Esad Coşan Hocaefendi’nin başlattığı tebliğ ve irşad çalışmalarında öncü ve yardımcı olur.

Mustafa Abiyi ortaokul yıllarından MSR Anadolu İHL’den Tosun namıyla duyardık lakin tanışma fırsatımız olmamıştı. Lisede aynı okulda olunca bizden bir dönem üstte olsada aynı arkadaş grubuna dahil olmuştuk.

Mustafa abi aksiyon demektir , muhabbet demektir , heyecan demektir , ideal demektir bu huyları aradan zaman geçsede değişmedi.Sözüne sadık ve samimiydi , becerikliydi , elinden çok iş gelirdi , pratikti gerçi bazen aniden parlayıverirdi ama çabuk geçerdi. Mustafa abi dostluğu , kardeşliği ön planda tutar önem verir , pekiştirirdi. Bu kolay bir haslet değildir , dost kazanmaya devam , dostlarla devamlılık.Mustafa abi masabaşı iş gibi işlerde çalışabilecek biri değildi , sahada olmalıydı. Hareketlilik doğasında vardı gerçi aksiyon mu Mustafa abiyi buluyordu yoksa Mustafa abimi aksiyonu oda pek belli değildi.Türkiye’de bulunduğu dönemde kısa süre çalışmış olduğu işte dahi bir gün bakıyorduk Hindistan’dayım , bir gün Güney Afrikadayım diyordu. Bizler evden işe , işten eve giderken 🙂

Mustafa abi ile lise yıllarından sonra üniversiteyi kazanıp şehir dışına gidince uzunca bir süre yaz tatillerinde karşılaşabildik bu sürede pek derinlemesine muhabbet edememiştik ama muhabbet meclislerinin baş köşesinde yer alır , eşi , dostu toplamaya gayret gösterirdi. Düğününe katılmış hemen akabinde de Avustralya’ya gitmişti. O süre zarfında da irtibatımız olmadı , gittiği Avustralya’dan sanırım 2011 yılında askerlik için dönmüştü. Bir gün camide uzaktan gördüm , dönmüştü , şaşırmıştık. Bu arada bende askere gittim o benden sonra gitmiş bir süre daha görüşemedik ama daha sonra bir grup arkadaşla pazartesi günleri mutad oturmamız olurdu , muhabbete çıkışlarda da devam etmeye başladık. Muhabbet muhabbeti açıyordu , haftada bir buluşurken , iki , iki buluşurken üç buluşuyorduk , küçük bir arkadaş halkasındaki muhabbet çelikleşiyor müthiş keyif veriyordu. Belki aynı mevzu bir kaç kez başa sarsada keyifliydi. Mustafa abinin keyfi yerinde oldu mu Avustralya maceralarını anlattımı da büyük keyif alıyorduk.

Gel zaman git zaman aklımızda düşünceler vardı , gençler ile ilgili bir şeyler yapalım. Oluru alıp bir bu muhabbet ekibinin de yer aldığı bir ekip kurduk ama ne ekip , efsane bir ekip. Bir sene gibi bir zaman zarfında daha sık buluştuk bir çok proje ve faaliyet ürettik , gah zorlandık gah neşelendik. Her şeyin nihayeti var bu çalışmamızda sonlanmıştı , bu arada Mustafa Abi’nin Avustralya’ya geri dönme çabalarıda hız kazanmış ve bir gün aniden gidivermişti. Gittiğinde tam kavrayamasak da zaman geçtikçe eksikliğini hissediyorduk , Allah’tan Whatsapp varda yazılı bari muhabbet edebiliyoruz.

Tahir Büyükkörükçü Hoca vaazlarından hatırlarsınız o duygulandığı kendine has ses tonu ve vurgusuyla Kapu Camii kürsüsünden şöyle seslenmişti ” Dünya ayrılıklar dünyası , neş’eside , süruruda , vuslatıda kısa sürer” evet dünya hayatı kısadır , ayrılıklar vardır. Gerçi yazı biraz fazla hüzünlü oldu gibi ama daha devam eden hayatımızda Allah daha neler gösterir bilinmez , hayatlar nerede tekrar nasıl kesişir bilinmez.

Neyse ayrılık hüznünü bir yere bırakalım Mustafa Abi ile ilgili bir kaç anımıza değinelim. Mustafa abi ile yolculuklar hayli keyifli idi. Nevşehir Kozaklıda o acayip otelde hayli eğlenmiştik , Denizliye düğüne gitmiş pek çok dostla bir araya gelmiştik kim bilir belki bir daha ne zaman toplanılabilir.İstanbul yolculuğumuzda olmuştu.Bizim köyde gerçekleştirdiğimiz pikniğide unutamıyorum , iyiki yapmışız , piknikten , yemekten aldığımız zevk yanında esas muhabbet , maneviyat şahaneydi. Lakin benim hep anlatıldıkça katılamadığım için hayıflandığım yaz kampları maceraları idi , ortaokul yıllarında en hareketli çağlarını yaşayan gençlerin çevirdikleri türlü fırlamalıklar , Mustafa Abide başrolde olanlardandır.

Haa tabi bu arada bizde bir grup arkadaşla tatile gittik Kemer’e , hava bozuk ve soğuk , deniz dalgalı ” ben okyanusta yüzmüş adamım ” diyip denize atlayan Mustafa abi , dalgalardan kıyıya gelemiyordu. Sanırım can simidini iskeleden ben atmış olsaydım ( ki engellediler ) sanırım bu yazıyı o zamanlar çok daha hüzünlü şekilde yazabilirdik :))

Mustafa Abi denildimi birde Konya’nın düğün öncesi damat eğlencesi çetnevir gelir. Katıldığı çetnevirlerde Mustafa abi idareyi mutlaka ele alırdı , oynattığı oyunlar , vurduğu kemerler , şimdi gülümseten hatıralar.Allah’tan Avustralyaya gitmeden benim düğüne katıldı ama ben ne gerek var çetnevire demiştim , keşke yapsaydık hatıra olurmuş.

Velhasıl Kapu Camiinde sabah namazından sonra yağ somunu yediğimiz , akabinde Medrese’de muhabbet ettiğimiz bu mekanlara yeniden gittikçe nedense hep Mustafa Abiyi hatırlatıyoruz.Demekki iz bırakmış.

Tabi bunu anmadanda olmaz Mustafa Abi Silleliydi.Silleliyim derdi , Sille Türküleri gibiydi.

Hatıralardan dem vurduk , anlatılacak olan bitmez yazı uzar. Mesele dostluk , kardeşlik , ihvanlık. Hem bu dünyada hem ahirette dostluk Baki kalsın. 17.11.2016

Mehmet Emin Başalp

GUBUZLUK ÜSTÜNE – 1

Gubuzluk üstüne literatürde pek bir şey bulunmayınca gubuzluğun ne olduğu kimin gubuz olduğu veya olmadığı şeklinde biraz mizahi biraz hiciv biraz edebi becerebildiğimiz kadar bir şeyler karalayacağız.Gubuz Konya’ya has bir tabir , Konya’da anlam buluyor , gubuzluk burada yaşanıyor , şekilleniyor.Gubuzluğu en ince detaylarına kadar anlatmaya çalışacağız çünkü tarifi zor , benzer nitelemelerden , kelimelerden farkı var. Artık dilimiz döndüğünce izah etmeye çalışacağız.

Gubuz zor beğenir mi ? Evet gubuz bir insansanız zor beğeneceksiniz ama bunun sizin özel yaşamınızdaki kişisel beğenilerinizle bir alakası yoktur , alışverişe gittiniz ayakkabı beğenemiyorsunuz , yok okuduğunuz şiiri beğenemiyorsunuz falan bunlar seçici veya mükemmeliyetçi dediğimiz insanlardan olduğunuzu gösterebilir ama gubuz değilsinizdir.Gubuz olmak için başkalarına ait şeyleri beğenmeyeceksiniz.Burada da herhangi bir kriter olmayıp kriter beğenmemektir.Konyamızda “ her şeye kesir kusur bulup durma “ falan diye bir deyim vardır sanırım bunun aslıda kesir ve küsur ama küsur kusura dönüp bir şeyin esasında kusuru olmadığı halde zorlamayla kusur bulma çabası anlamını ifade eder.Gubuzda bu şekilde kusuru olmayan şeylere kusur bulup beğenmez fakat burada yine bir nüans var gubuzun geçerli ve kendince mantıklı bir kusur bulması gerekir.Duvar boyasında maviyi beğenmemesi mavi rengi beğenmediğinden değil evi karanlık gösterdiğinden falan olması gerekir. Kimi zaman bir evi küçük olmakla beğenmeyeceksin , yeteri kadar büyükse ısınmayacağından dolayı beğenmeyeceksin , şuradaysa oradan dolmuş geçmediğinden , o taraftaysa çöp koktuğundan , kenardaysa kenar mahalle olduğundan , merkezdeyse trafik sıkışık olduğundan , yandaysa çingene mahallesine yakın , yeni yerleşim yerlerindeyse uzak , ev onuncu kattaysa yüksek , ikinci kattaysa yol gürültüsünden durulmaz , bahçeliyse bahçe bakımı pek zordur , daireyse bahçesiz evde daralırsın , efendim şundan bundan şehrin herhangi bir bölgesinde herhangi bir nitelikte bir evi beğenmemek için olabildiğince zorlamadan dahi fazlaca kusur ve bahane bulabilirsiniz sizde her ne kadar ideal bir evde yaşamıyor olsanız da gubuzsanız ve gubuzluk yapacaksanız bunları yapmak mecburiyetindesiniz.

Gubuz abartır mı ? abartır abartması gerekir , gubuz zor beğenir dedik ama bunu bazı şekillerde ifade etmesi gerekir ya bunu çok konuşarak ve vurgulayarak yapacak bu çok konuşan gubuz türüdür.Ev örneğinden evi beğenmemek için kusurları hakkında duyduğu duymadığı , bildiği bilmediği ne kadar bahane varsa üst perdeden sıralayacak yoksa şehrin dışında bir eve gidip sohbet arasında buralarda biraz uzak falan gibi üç beş kelimeyle geçiştirmeyle , etki bırakmayan ifadelerle gubuzluk olmaz abartmak , uzatmak ve muhatabın canını sıkmak lazım. Bu abartının birde aksi durumu var buda az konuşan gubuz türüdür bu sözlerini değil tepkisini abartır yine ev örneğinden şehrin dışında bir eve ziyarete gitti , bu konulara sohbet sırasında girmedi ama giderken yüzünü ekşitti biz bir daha buralara falan gelemeyiz , uzak , ne demeye oturdunuz falan diyip canınızı sıkıp koyup gitmiştir.

Şimdi yeni sorular daha çıktı gubuz çok mu konuşur ? gubuz az mı konuşur ? Gubuz mübalağa mı eder ? Mübalağa ederse palavra atar mı ?

Mübalağadan başlayalım mübalağa bir edebi sanattır esasında , ilgi çekmek anlamı pekiştirmek için kullanılır ama edebiyat dışında abartı anlamına gelir mübalağa her alanda olabilir ve için işine mizahi boyutta girdiği için herhangi bir ölçüsü de yoktur ama gubuzluğun abartısı başkalarını beğenmeme , kendini övme alanında olacağı için mutlaka ama mutlaka ölçülü olmalıdır.Gubuzun komik/gülünç duruma düşmemesi gerekir.Onun için muhabbet ortamındaki , neşeli ortamdaki mübalağanın gubuzlukla ilgisi olmadığı gibi desteksiz mübalağada da bulursan attığın ortaya çıkar kaale alınmasın oysa gubuzluğun önemli bir şartıda kaale alınacak , muhatabında etki bırakacak olmandır.

Ölçülü mübalağayı bir örnekle açıklayalım , kurban ; kurban fiyatı , kurban fiyatına göre çıkan et miktarı falan az çok belirlidir ama gubuzun kurbanı standart dışıdır. Şimdi danayı 1.000 TL ye aldık , 7 hisse hepimize 30 kilo et düştü dersek çok fena atarsın kimse kaale falan almaz bu gubuzlukta olmaz palavracılık olur. Öncelikle danayı biz bir arkadaş grubumuz var yıllardır aynı ekip aynı yerde keseriz , aynı yerden alırız diyeceksin bu palavra olsa da sonrası için temel atmadır.Aldığımız yer hayvana çok güzel bakıyor bu et fazla çıkacak , yağsız çıkacak ya ona temel , yıllardır aynı yerden alıyoruz sahibi ile ahbap olduk buda fiyat ucuz olacak ya ona temel , arkadaş grubumuz çok iyi buda işler erkenden bitti ya ona temel.Hal böyle olunca dananın fiyatı çok hesaplı , hisse miktarı da fazlaca , bunlar kırpılmış ,eklenmiş , gerçek hadisenin dönüştürülmüş hali olsa da insanlar sizi takdir etmek durumunda kalacak sizde gubuzluğunuzu yapacaksınızdır.Bu sırada gubuzluğunuzu karşınızdakine hissetirdiyseniz , arkanızdan gubuz herif de dedirttiyseniz bundan içten içe keyif alacaksınızdır.

Mevzu uzun bir yerlerden başlamalıydık devam edeceğiz. 03.11.2016