Ay: Ekim 2024

Geleneksel olarak Konya Barosu seçimleri sonrasında bir değerlendirme yazısı yazıyorum.Konya Barosu başkanlık seçimlerini mevcut başkan Av.Oktay Unkur kazandı. Başkanı seçimdeki başarısından dolayı tebrik ediyor , görevinin hayırlı olmasını diliyorum.

Seçim değerlendirmelerine gelirsek 2022 seçim değerlendirmelerim doğrultusunda bazı ek değerlendirmeler yapmam gerekiyor.

Vefa Grubu ;

Mevcut başkan Oktay Unkur ile ilgili sahada kendisine tepki olduğu yönünde eleştiriler vardı fakat seçim sonucu başkanın seçimden başarı ile çıktığını gösteriyor.

Vefa Grubu ise başkan Oktay Unkur’dan bu seçim daha az başarı göstermiştir.Yönetim Kurulunda yer alan üye sayıları azalmıştır.Yönetimin genç ve faal üyelerinden Av.Caner Çoban’ın seçilememesi şaşırtmıştır.   

Vefa Grubunun ve Konya Barosu’nun uzun zamandır kazananı ise Av.Mustafa Aladağ , Başkan olmadığı zamanlarda en yüksek oyları alan , başkanlıkta yüksek oy alan Konya Barosu Eski Başkanı Av.Mustafa Aladağ yine Türkiye Barolar Birliği delegeliğine en yüksek oyla seçildi.Mustafa Aladağ’ın çizgisinde “ winner “ olmak var.

Demokrat Avukatlar Grubu ;    

Geçen seçimdeki yazımda “ Demokrat Avukatların Dönüşü “ yazmıştım.  Uzun bir aradan sonra sıçrama yapmışlar ve başkanlık seçimini zorlamışlardı.Bu seçimde aynı aday Av.Güneş Gül ile başkanlık yarışına giren Demokrat Avukatlar Grubu ivmelerini artıramadı ve mevcut durumunu hatta disiplin kurulundan bir üye kaybederek nispeten korudu. Buna sebep olarak da önceki yazımda grubun geleceğini çalışmaları belirleyecek demiştim nitekim Demokrat Avukatlar’ın mevcut yönetimine bu süreçte ciddi bir muhalefeti olmayınca seçim zamanı eleştirileri yeni bir rüzgar estiremediğini gösteriyor.

Ayyıldız Avukatlar Grubu ;

Seçime yeni giren bir gruptu , bu grup  muhafazakar avukatları temsil eden Birlik Grubu ve önceki dönemlerde milliyetçi avukatları temsil eden İlke ve Etkin Avukatlar Grubunun birleşmesinden oluşuyordu.

Önceki dönemlere göre değerlendirme yapılması durumunda  başarı kazandıkları söylenebilir fakat grup olarak genel bir yükselme gösterilememesi ilginç sonuçlar oluşturdu.

Av.Halil Naci Kılıçarslan’ın yönetim kuruluna yüksek bir oyla seçilmesi , iyi bir çalışma yaptığı ve daha geniş bir tabandan oy alabildiğini gösteriyor.Disiplin Kurulu’na seçilen Av.Gürcan Kaya ise önceki dönem Demokrat Avaukatlar’dan seçilmişti bu sefer ise Ayyıldız grubundan aday oldu ve seçildi.Seçilmesinde yine önceki dönem dinamiklerin geçerli olduğunu düşünüyorum , genç avukatlar üzerinde desteğe sahip ve seçilmeyi arzulayan bir aday olduğunu ve daha geniş bir çevreden oy alabildiğini gösteriyordu. Av.İsmail İrem Kaya’da Denetleme Kurulu’na seçilmeyi başardı.

Ayyıldız Avukatlar Grubunun başkan adayı Av.Levent Babacan’da dinamik bir süreç yürüttü fakat başkanlık seçiminde tahminlerinin altında oy aldığını düşünüyorum.

 

Bağımsız Aday Abdullah Edip Rastgeldi ;

Çok rastlanmayacak bir yöntemle genç avukatlardan Av.Abdullah Edip Rastgeldi , yönetim kuruluna bağımsız aday oldu ve neredeyse tüm gruplardan genç avukatlardan ciddi bir destek alarak seçildi. Daha önce genç Avukatlar Meclisi başkanı olarak demek ki genç meslektaşlar ile iyi bir ilişki kurmuş.Bu dönemde yönetim kurulunda nasıl bir performans göstereceği izlenecektir bu kendi baro siyasetinde geleceğini şekillendirecektir.

Bazı Tespitler ;

–Vefa Grubu bir sonraki seçime yine Av.Oktay Unkur ile mi girecek bilmiyorum.Oldukça popüler aday Av.Mustafa Aladağ sanırım 3  dönem başkanlık yapmıştı.Oktay Bey’de 3 dönem yapma isteği olur mu , olmaz mı bilmiyoruz. Kendisinin de herhangi bir ifadesini duymadım.

–Vefa Grubu listesinden yönetim kurulu olarak en yüksek oyu Av.Mustafa Şahin aldı.Av.Mustafa Şahin’in ilerleyen dönemlerde grubu içerisinde daha belirgin çalışmaları olabilir.

-Vefa Grubundan Av.Cemil Yılmaz Kart’ın da aldığı yüksek oylar sevilen bir aday olduğunu gösteriyor.Cemil Bey bu sefer Disiplin Kurulunda çalışma yapacak.

-Demokrat Avukatlar Grubu ise riskli bir döneme giriyor , Av.Güneş Gül ‘ün bir sonraki seçime aday olarak girmeme ihtimali bana göre artmıştır. Böyle bir durumda daha etkili bir aday çıkarabilirler mi ? yoksa önceki dönemlerde alınan oylar gibi daha düşük oylar mı alırlar bu artık muamma.

-Ayyıldız Avukatlar Grubu ve bileşenleri açısından ise çalışma dönemi , önceki yazımda   Etkin avukatlardan bazı genç adayların daha yüksek oy alması ve genç avukatların oldukları sandıklardan daha yüksek oy alması tabanın daha diri olduğunu gösteriyor demiştim nitekim bu seçimde alınan sonuçlar onu doğruladı. Fakat grubun oy ivmesinin son sandıklara doğru düşmesi sorunu var ve genç seçmenle irtibat sorunları olduğunu gösteriyor.Ayrıca her dönem sık sık aday değişikliği ve aday olanların tanınırlığı sorununu ortaya çıkartıyor olmalı ve adayların böyle bir seçimi ve seçilmeyi arzulayıp arzulamadıklarını belirsiz kılıyor.

-Ayyıldız Avukatlar grubu ve bileşenlerinin başkanlık seçimleri noktasında aday kaynaklı bir sorun yaşamadığını düşünüyorum. Gündemi daha fazla baro olan bir ekip kurdukları takdirde başarılarının artabileceğini düşünüyorum.

-Konya Barosunda sert ideolojik tartışmalar genelde olmuyor. Sert ideolojik ve siyasi bakış açısına  sahip adaylar olmuyor. Mesleki sorunlar üzerinden konuşulan bir seçim ortamı oluşuyor. Seçimlerden sonra da baro yönetimleri genelde çok tartışılmıyor. Onun için Konya Barosu’nu bazı büyükşehir baroları ile kıyaslamak mümkün değildir.

-Baro seçimine katılımın oransal olarak düştüğünü düşünüyorum.Seçmen avukat sayısının arttığı ifade ediliyordu ama geçen seçime göre herhalde kullanılan oy 300 küsur kadar artmış durumda.

-Bu seçim grupların propaganda çalışmalarını da tüm yazılı ve görsel materyalleri açısından  beğendim. Çok fazla vaat yarışı da yoktu , büyük büyük konuşmalar da yoktu.Genelde tespit edilmiş sorunlar üzerine vurgu vardı , mevcut yönetimde niye böyle yaptığını veya yapmadığını izah ediyordu.

Tekrar seçim sonuçları baromuz için hayırlı olsun. Konya Barosu’nun avukatlar nezdinde mesleki anlamda çeşitli eğitim  çalışmaları var.Bu dönem veya ilerleyen dönemlerde biraz daha özel konularda çalışmalar yapılabilir. Evet İcra İflas , Medeni , Usul hukuklarında gelişmeler önemli ama ne bileyim bir takım toplumsal sorunlarla ilgili hukuki gelişime yönelik aydınlatıcı çalışmalar da yapılabilir.Nitekim mesela toplumda hızla yayılan bir suç ve ceza konuları tartışmaları var. Yine başta Gazze olmak üzere yaşanan uluslar arası insan hakları ihlalleri ve soykırım konusunda daha devamlılık arz eden faaliyetler yapılabilir tabii bu konuda önemli olan bir yerde meslektaşlarında talebi.

Baro komisyonlarının çalışmalarını baronun internet sitesinde göremiyoruz.Çalışma yapılmamıştır demiyorum ama bir veri görebileceğimiz kayıtlarda avukatların istifadesine sunulmalıdır.22.10.2024

 

Mehmet Emin Başalp

 

Merd ana denir ki aça nev-rah

Erbab-ı vukufi ede agah

Şeyh Galib

                                  Yeni bir yol açmak ;  vasıtaların yahut yayaların gidip gelmesi için bir yol açmayı kasdetmiyoruz , yeni bir anlayış , yöntem ve sıkışmışlığı gidermekten bahsediyoruz bunu açan kişide nihayetinde zor bir iş başarmıştır ve bir yiğitlik yapmıştır hatta babayiğitlik yapmıştır.  Bilmiş kişileri bu yeni yöntemle de aydınlatır , uyandırır. Olumlu manada yeni bir yol açılmasını her zaman insanlar beklerler bir civanmert , bir babayiğit olsa da ahh bize bir yol gösterse diye.

Bir takım beyaz yakalılar içinde bir yol açmak gerekiyor. Burada özel sektör yahut ofis ortamında çalışan memur beyaz yakalı ayrımı yapmıyorum beraber değerlendireceğim neticede gözünüzde , bana kargo gelmiş diye masasından kalkıp elinde kargo paketiyle aşağıdan çıkan bir beyaz yakalıyı , bilgisayarına devamlı bakan bir şey okuyup , yazan beyaz yakalıyı , devamlı çay kahve içen beyaz yakalıyı düşünün. Üzerinde yazılmış çokça yazılar , mizahi dokundurmalar var   bu çalışan grubu biraz alemdir neticede mesela beyaz yakalının “ dilsiz uşak “ denilen bir aparatı vardır , ceketini paltosunu asar , çok sever böyle alışkanlıklarından , eşyalarından pek vazgeçmez beyaz yakalı.

Genelde aynı konuların konuşulduğu , genelde para ve gelir üzerine konuların sıkça konuşulduğu ortamlarda çalışırlar. Beyaz yakalılar üzerine yapılmış araştırmalar var , çalışanların ekonomik sorunlarının olduğu , streslerinin yüksek düzeyde olduğu , özel sektörde iş ve mesai kavramının ofis dışına dahi taştığı, kamu da verimsiz çalışma ortamı olduğu , açık ofis çalışma şartları , psikolojinin etkilenmesi , beyaz yakalılarda ailevi sorunlar , az çocuk olması , iş haricinde aile ve çocuklarla yeterince ilgilenme enerjisi kalmaması gibi bir çok şey raporlanmıştır.

Kendi mesleğim olan avukatlıktan örnek vereyim , eğer bir şirket ve kamu kurumunda sadece hukuki danışmanlık noktasında veya kendi özel ofisinde sadece ofis üzerinden işlerini yürütüyorsa devamlı ofis ortamında çalışmanın büyük  sıkıntıları vardır.Her gün bir takım görüşmeler , devamlı sözleşmeler yahut dilekçeleri okumak  cevaplarını yazmak , aynı odada çalışmak gibi bir rutinin içindedir.Ben kamu avukatı olarak çalışırken bile iyi ki adliyeye gidiyoruz diyorum. Çünkü adliyeye gitmek ,duruşmalara katılmak , beklemek , meslektaşlarla konuşmak vb şeyler insan sağlığı ve psikolojisi için iyi gelmektedir. Son zamanlarda yaygınlaşan e – duruşma belki gidip gelmeyi yahut şehir dışı yolculuğunu azaltma noktasında bir kolaylık gibi görülse bile izole bir odada bilgisayar başında celsenin açılmasını beklemek gibi daha sıkıcı işlere de yol açmaktadır. Dijitalleşme giderek yalnızlaşmayı artırmaktadır. Beyaz yakalıların yalnızlık duygusu içerisinde olduğu, ofis ortamının gerçek dostluğa fırsat vermediği  de ifade edilmektedir. Mesela bir öğle vakti herhangi bir restorantta takım elbiseli bir grup görürseniz onlar muhtemelen bankacılardır ama iyi bir dotluk örneği midir , yoksa o gün orda buluşmuş çeşitli meslekten insanlar daha mı dost görünmekte veya mutludurlar. Elbette bankacıların sun’i görüntüsü herkesin dikkatini bir şekilde çeker.

Beyaz yakalılara yönelik bir tüketim , eğlence vs kültürü de bulunmaktadır. Mesela görece daha düşük nüfuslu şehirlerde konserdir , tiyatrodur üniversite öğrencileri hariç beyaz yakalılarında katılabileceği bir konsept tasarlanır.Yahut bazı hobiler , spor salonları , yeme – içme mekanlarının müşteri kitlesini de oluştururlar. Fakat beyaz yakalılığın getirdiği en büyük problemlerden birisi benzeşik çalışanlar arasında gitgide birbirine benzeyen davranışlar sergilemek nitekim bunun üzerine bir çok parodi yapılıyor ve plaza dili gibi kavramlar ortaya çıkıyor. Bu benzeşme ve toplumdan yabancılaşma ile bu kitlede  halkın kültüründen de kopma geliyor. Bu ülkeye dair nitelikli bir katkı sağlamayan bir çalışan grubu ortaya çıkıyor. Nitekim beyaz yakalı ofis çalışanları veya kamu da benzer özellikte çalışanlar içerisinde şehir kültür ve dinamiğine , sivil topluma , Hayri hizmetlerde veya sosyal programlarda ön alan kişiler olmadıklarını görüyoruz.

Şöyle bir şeyi esas alalım , şehrin merkezinde tarihi bir çarşı vardır , hafta sonu bu çarşıya insanlar niye gider ? Bir kısım alışveriş yapmak için gider ve etrafı ile de ilgilenmez genelde bu kişilerin işçi olarak çalıştıklarını veya yaş grubu  gereği alışkanlıktan buralarda alışveriş yaptıklarını veya taşradan gelen kişiler olduğunu yahut turistik gezi için geldiklerini farz edebiliriz. Sanayici ve tüccar olanlar  olarak çalışanlar ise genelde bu günleri dinlenme günü olarak geçireceklerinden yahut ekonomik statülerine pek uymadığından bu tarz yerlerde zorunlu olmadıkça pek alışverişe gelmezler. Beyaz yakalılar da ise ilginç bir şekilde bu tarz yerlerden uzak durma eğilimindedir. Denilebilir ki , gençler yahut kendini marjinal hissedenler geleneksellikten uzaklaştığını düşünürsek neden beyaz yakalılar kendileri için bir konseptin içerisinde yaşıyorlar. Oysa buraların tadını alan bir beyaz yakalı , buralarda vakit geçirdiğinde kendini çok iyi hissettiğini adeta dinlendiğini , terapi olduğunu ifade edecektir.

Galib Dedemizin yol açması konusuna gelirsek  beyaz yakalılar için bir babayiğidin bir mert kişinin yol açması , bu anlamsız ve sağlıksız çalışma anlayışını , algı konseptini  değiştirmesi gerekiyor.Masa başı çalışma denilen çalışma anlayışını değiştirmek gerekiyor. Bu fasit dairenin kırılması gerekiyor. Burada kasdettiğim beyaz yakalıların sınıf bilinci , sendikalaşması falan değil beyaz yakalının biraz Şeyh Galib bilmesi gerekiyor. Şeyh Galib bilmek ne olabilir tabii ki yaşamına dair ansiklopedik bilgi yahut bazı şiirlerini bilmeyi kast etmiyorum. Kendini Şeyh Galib’in yaşadığı coğrafyaya , dile , kültüre ait hissederek çalışmalıdır. Yönetici pozisyonunda kişinin batılı yönetici ilkelerini ve tavırlarını taklit mi etmesi gerekiyor illa. Takım elbisesinin içinden bir derviş gönül çıkabilmeli veya beyaz yakalı kadın bir çalışanın dirayetli bir Anadolu kadını ruhu olabilmeli. Bunları oluşturacak değişimlere ön ayak olmak lazım. Mimar Serkan Duman var , şehir ve yapıların insan karakteri üzerine etkisini inceler .Geçenlerde Türkiye’de hangi tarikat , cemaat nitelikli bir mimari eser yaptırmıştır diye sormuştu fakat bir cevap bulunmadı onu geçtim gönüllere hitap edildiği iddia edilen bu yapıların bir takım merkezlerinde bile plaza tarzı oturum ve ofis döşemesi var. Sen hangi gönüle hitap edeceksin , bir değişim mi yapacaksın ? yapamazsın , herkese uymuşsun.

Çalışma hayatının sertliğini , konseptini ağzımıza aldığımız medeniyetimiz ile ne kadar uyumlulaştırıyoruz. Çalışma stilimizi ne kadar Türk kültüründen , şehrimizin yerelliğinden , dini hassasiyetlerimizden , yahut ortalama evrensel  ahlak ve erdemden oluşan bir ilkeler çerçevesinde yürütüyoruz. Bunlar bir anda olacak şeyler değil aşama aşama düşünülüp uygulanacak küçük değişimlerden yol açılacak şeyler bunun için mert bir kişiye ihtiyaç var.

Başta bu masa başı çalışma tarzından vazgeçilmesi gerekiyor. Mekanların dekorları , döşemeleri değişmesi gerekiyor. Yapaylıktan doğallığa , yerelliğe , bize ait olana bir dönüşüm gerekiyor. Bayaz yakalıların kültür ve sanat anlayışlarını değiştirecek çalışmalara , yayınlara ihtiyaç var. Fakat çok daha önemli bir şey var beyaz yakalıların dilini geliştirmek gerekiyor. Kırşehir’in Aşağı Homurlu köyünden Aydın Battal adlı bir vatandaşımız muhtarlık seçimlerini kaybedince bir video çekti ve bir anda konuşması , üslubu günlerce konuşuldu. Eğitim almamış köyde yaşayan bu amcamızın Türkçesi muazzamdı. Anlatımını basit şekilde yapıyor ve meramını da derinlikli kelimelerle anlatabiliyordu. Hiç  bir beyaz yakalı bu kadar sarih ve fasih konuşamaz. Beyaz yakalı bir yerde konuşma yapacaksa daha önceden hazırlık yapmadıysa düzgün bir konuşma dahi yapamaz , irticalen konuşmaları içerikten yoksundur. Çünkü dil hususunu , edebiyat hususunu önemsemiyorlar.

fariğ olmam eylesen yüz bin cefa sevdim seni
böyle yazmış alnıma kilk-i kaza sevdim seni
ben bu sözden dönmezem devreyledikçe nüh felek
şahit olsun aşkıma arz-ü sema sevdim seni

Güftesi Şeyh Galib’e ait bir şarkı , Alaaddin Yavaşca’da çok güzel icra ederdi , bu şarkı kadar ağır olmasa da insanların arada bir divan edebiyatından birkaç şiir okumasının değil zararı bir çok faydası olur. Romandır , şiirdir , hikayedir çalışan insanların da okuması gerekiyor ,müzikal hususlarda hep popüler olanı da dinlememesi gerekiyor.

Beyaz yakalılar için yol açacak mertler kim olabilir. Siyasetçisi de olabilir , sanatçısı da olabilir , işveren de olabilir , beyaz yakalı da olabilir , sivil toplum da olabilir önemli olan bir yerlerden bu yolu açmaya çalışmak gerektiğidir. Sivil toplum demek sadece ihtiyaç sahipleri için yardım organizasyonları  yahut bir takım politik görüşler için projeler üreten yapılar olmamalıdır. İşçiler , beyaz yakalılar , memurlar , çiftçiler , esnaflar ,  çalışanlar içinde yenilikler , yol açan projeler ve faaliyetler yapabilendir. Bu hususları gündem etmeyişimiz ilginç neden STK’mızın gündemi işçi servislerinde yaşanan problemleri tartışmak olmuyor gibi gibi. Sonra insanlar niye değişiyor niye toplumsal sorunlar ortaya çıkıyor. Geçen bir duruşmada hayli apartman sakini gelmiş , apartmanda bir kaos var , bina müteahhidi kaçtığı için hukuki sorunlar devam ediyor , yönetici seçilemiyor , aidat toplanamıyor , gayri resmi uğraşanlar var ve gerginlik artmış , şikayet artmış , insanın oturduğu evinde bile bu kadar sorun üreten dış etmenlerle senelerce mücadele etmesi yıpratıcı değil mi ? İşçiler , beyaz yakalılar , memurlar , çiftçiler vs diyelim hep şikayetleri ekonomik temelli değerlendirip , idarecilere atmak gerekmiyor. Huzur ve sükun , mutluluk ve rahatlık gibi işlerde sosyla oluşumlarında öncü olması gerekiyor. Bu hususlarda ciddi sorunlar.

Uzatmanın derdinde değilim , meramım anlaşılmıştır umarım. Şeyh Galib ile beyaz yakalıların ne alakası var gibi yazıyı okuyanların da aklına bir şey gelebilir ama Şeyh Galib’de şiirde yeni bir yol açmış divan şiirinde yeni yollar açmıştır.Bu büyük şair bugün hala şairlerimizi en fazla etkileyen şairimizdir. Ayrıca onun ünlü mısraı ne demektedir “ Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen “  alemin özünün insan olduğunu beyan ediyor iş yaşamı içinde , finansal raporlar arasında , evrak ve toplantılar içerisinde insanın alemin özü olduğunu unutmaması gerekiyor. Alem , hem Allah dışında olan mevcudiyeti hem de akıl sahibi varlıkları kimi zaman insanların kasdedildiği anlamlara gelebilir. Edebi , mecazi , halk kullanımı gibi bir çok farklı kullanımı da olabilir velhasıl bu öz sende var yani neden yaratıldık ve nereye gidiyoruz , insan olarak ulvi amaçlarımız yok mu ?  bunu ister inançlı biri gibi değerlendir ister felsefi olarak değerlendir insan bunu kavrayacak öze , düşünceye , sezgiye  sahiptir  , biraz bilinçli olmak zorundayız , bu kadar profan ( kutsalla bağı kopmuş )  bir çalışma tarzı olamaz.

Biraz değişimi dillendirelim ,değişime dair bir şeyler yapalım. 10.10.2024

 

Mehmet Emin Başalp

Gazze’de yaşanan soykırımın birinci yılına doğru geliyoruz , soykırım devam ediyor , hala ölüm kusan barbar Siyonizm teröründen sonra ne gibi bir ruh hali içerisindeyiz , düşünmemiz ve sorgulamamız lazım.

Heyecansızlık var , heyecan geçici bir süre duygu yoğunlaşması demektir , 7 Ekim’den sonra şiddetli bir saldırı başlayınca saldırıların gidişatının Gazze’lilerin yaşamını çok zorlayacağını düşünüyor ve üzülüyorduk , zamanla bu duyguyu dahi koruyamadık , açıkçası en sıkıldığım , bunaldığım , sonrasında başağrısı ve aşırı halsizlikle geceyi geçirdiğim gün Heniyye’nin şehit edildiği gün olmuştu. ( Bu yazıya başladığımda bu gündem yoktu derken saldırılar Lübnan’a sıçradı ve Hizbullah lideri Nasrallah öldürüldü. Tabi Nasrallah’ın öldürülmesi bölgede birden İran kaynaklı yeni bir analiz furyası oluşturdu ama işin Gazze direnişin asaleti ile söz konusu hususlar arasında pek bağ kuramıyorum )

Eli kolu bağlı olmanın getirdiği sonuçsuzluk hissi ile heyecan duyamamak da büyük bir sorun. Heyecanın olması  için başkaca duyguların da olması gerekiyor , israilden korkuyor muyum ? sorusunu insanların kendine sorması lazım , mesela trafikte yaşadığın bir kaza tehlikesi bile istemsizce , ucuz atlattık şekliyle nabzımızı yükseltirken , israilin bunca mezalimi karşısında , ne bileyim tarihte Moğolların daha gelmeden korku oluşturduğu bir korkuya sebep oluyor mu ? olduğunu düşünmüyorum. Olsa bir telaşe olur. Herkes izliyor ,  keşke korku oluşsa diyorum , korku bile bir aksi tepki için insanı , toplulukları harekete sevk eder  oysa donukluk ve uyuşukluk hali devam ediyor.

İslam dünyası diye genel genel konuşmak yerine çevremize bakmamız gerektiğini düşünüyorum ve bu barbarlık karşısında doğru dürüst bir duygu yönetimimiz olduğunu bile söylemek güç.Huzursuz bir bekleyiş içindeyiz.

15 Temmuz günü şehit olanlardan Halil Kantarcı’nın bir tweeti vardı “Güzel birşey olsa da şöyle içten, kuvvetli bir tekbir getirsek. “ güzel bir şey de olmuyor inancı yaygın insanda herhangi bir duyguya sebep olmayan bir takım haberler , gazete yazıları , sosyal medya paylaşımları ile geçen bir zaman. Tüm bunlardan uzaklaşıp , takip etmeyerek , görmeyerek , konuşmayarak Gazze’yi düşünmek mümkün mü ? O da ayrı bir yazının konusu olabilir.

Gazze’de soykırım devam ederken , her türden sanatçıya daha çok iş düşüyor , toplumun zihninde iz bırakmak gerekiyor bu sanatın yapabileceği bir şey , yazısı , şiiri , şarkısı , karikatürü , resmi , tiyatrosu , batılı sanat türleri , doğulu sanat türleri , hangi dil ve akımdan olursa olsun insanlara kalıcı uyarılar gerekir.Bugün Filistin adına beni en etkileyen şeyler bir Mahmud Derviş şiiri , yahut Gassan Kanafani’nin bir kısa hikayesi olabiliyor.

Sanat unutturmaz , sanat etkileyicidir. Sanatı boş iş gibi görmemek lazım. Her gün , günde beş defa okunan Ezan-ı Muhammedi  dahi  melodik bir şeydir.

Doğu kültürlerinde pek anıt yapma gibi bir gelenek yoktur ama bizim kültürümüze ait bir dokunuşa , sese , içeriğe sahip olabiliriz , bu işler merkezi yerlerde olabilir ama bugün Konya’nın ne merkezinde ne sokaklarında Gazze’yi hatırlatan bir şey görüyormusunuz ? yok , Gazze Caddesi diye bir cadde var orada da lüks konutlar yükseliyor son derece ironik bir şekilde.

Duygularımızı harekete geçirecek bir şey olsun istiyorum.The Revenant filminde ki gibi , düş , yaralan , ölümle burun buruna gel , ölmediysen intikam için çabala , insan bu duyguyu istiyor , bir macera , bir sarsıcı hal , hırs ve heyecan , yaptıkları zulmün intikamı alacak bir başkaldırı. Bir şaşırtı (sürpriz )

Yoksa günümüzü devletlerin , örgütlerin propagandası ile , herkesin attığı adımı bin kez düşünüp politik hareketleri ile yaptığı resmi açıklamalar , fiyasko operasyonlar , şaşkınlıklar , ekonomik kaygılar , bir takım gündüz düşleri içinde geçirmek ve  devinmeden duran koca bir yığının parçası olmak.

Duygularımızı sorgulamalıyız. Evet hayat devam ediyor , iş güç uğraşıyoruz , eften püften gündemlerle de meşgul olacağız ama neden mutlu görünen mutsuz adam rolünü oynamaya devam edelim ki , mutsuzluğumuzu , acıları yansıtalım işte bunu en iyi yansıtma yollarından biri sanat olabilir. Sanatla anlatmayı öğrenmemiz lazım. 04.10.2024

 

Mehmet Emin Başalp